SİNAN VARDAR – ALKIŞLARIM BEŞİKTAŞ’A
Derbi beklenenin bilakis epeyce gergin başladı. Beşiktaş savunması nasıl dizilecek derken Fenerbahçe’nin Novak’la erken bir golle öne geçmesi maça başka bir hava getirdi. Beşiktaş, Larin’den gol beklerken Kanadalı golcünün savunmada ofsaytı bozması ve kaçırdığı goller garip ötesiydi. Batshuayi, bu golün çabucak akabinde penaltıyı yeniden kaçırırken bir defa daha saç baş yolma sanatını sergiledi.
Ancak Beşiktaşlı futbolcular o kadar istekli oynadılar ki; tribünler daha da ateşlendi. Beşiktaş tam manasıyla birinci 65 dakika alev aldı. Dönem başından çok eleştirdiğimiz Kenan Karaman dün çok âlâ performans gösterdi. Ghezzal grubu kusursuz yönetirken; Umut, Rıdvan, vakit zaman da Josef dayanılmaz bir özveriyle Beşiktaş’ı hamleye taşıdılar.
Fenerbahçe teknik yöneticisi İsmail Kartal saha kenarından oyuncularına ‘Pas’ diye bağırırken Beşiktaş’ın buna imkan vermemesi siyah beyazlıların gününde oluşunu gösteriyordu. Beşiktaş ikinci yarıya fevkalade bir tempoyla başladı. Lakin Larin gününde değildi. Ismael’in Larin’i çıkartıp N’Koudou’yu almasını beklerken Batshuayi’ye ceza üzere kenara alması kıymetli bir bildiriydi.
Fenerbahçe’de bilhassa Ferdi’yi çok beğendim. Kaleci Altay da alınan beraberlikte başrolü oynarken Zajc ve İrfan Can Kahveci dün keskin sirke misali ekibe ziyan verdiler.
Genç Emirhan tahminen topla çok buluşmadı ancak attığı ince paslarla alkışı hak etti. Beşiktaş’ı birinci 65 dakika çok beğendim. siyah-beyazlı oyuncular o kadar kora kor çaba ettiler ki; son dakikalarda kasık sakatlıkları bu hırsın nedeniydi.
Valerien Ismael çok kıymetli eksiklere karşın kadrosu derbiye çok güzel hazırlamış. Lakin 75. dakikada Ghezzal’i çıkarması tam bir soru işaretiydi, hatta saçmaydı. Beşiktaş’ın altyapıdan 4 oyuncuyla derbiye çıkmasını es geçmeyelim. Şahane bir ayrıntı… Hakem Arda Kardeşler vakit zaman yanlışlar yapsa da başarılı bir idare gösterdi.
ERMAN TOROĞLU – CİN Mİ ÇIKACAK?
Maç çok süratli başladı. Süratli başladı da futbolcular emniyet kemerlerini takmamışlardı. O denli konumlar oldu ki birbirlerine bodoslama dalıyorlardı. Bu durumdan hakem bile korktu. Hakikaten maç ‘bir an önce bitsin’ diye olağan uzatmaların hiçbirisini oynatmadı.
Dönem sonu olmasına karşın heyecanlı bir maç oldu. Kalite yoktu tahminen fakat uğraş yeterliydi. Birinci 20 dakika iki grup da sonluydu. Maç bittikten sonra da çok hoş imgeler vardı. Beşiktaş teknik adamının güya seneye yeterli işler yapacakmış üzere bir manzarası var. Mesela Emirhan’ı şu maçta 90 dakika kullandı, uygun de yaptı.
Artık bu teknik adama bakıyorsunuz; bir de Galatasaray’ın teknik adamına bakıyorsunuz ikisinin ortasında büyük fark var. Tribünde seyirci olunca maçlar keyifli oluyor. Yemeğin tuzu biberi onlar…
İki kadroda da sakat oyuncular var, tamam… Fakat bu eksiklikler çok da fazla fark edilmedi. İki grup ortasındaki imaja baktığınızda Beşiktaş bir penaltı kaçırdı, bir topu da direkten döndü. Dün akşamın şanssız grubu Beşiktaş’tı. Beşiktaş üste yaklaşmak istedi fakat bunda başarılı olamadı. Ligdeki her şey aşikâr olmasına karşın bu maça bu kadar seyircinin gelmesi, bayram havası hoş bir şey…
Nahoşluk var mıydı; evet vardı. Alana atılan hususlar mesela… Beşiktaş seyircisine yakışmadı. Lakin bu futbol federasyonunun kurumları dahil yaptığı işlere baktığımızda seneye bu işlerin daha fazla olacağı gözüküyor. Bakalım Ankara’daki genel heyette cin mi çıkacak, kuş mu çıkacak? Yahut kimi tilkiler misyonlarına devam mı edecekler?
İki ekip da taktik faule yeltendi; hakem bunu engelleyemedi. Düdük çalarak maçın temposunu yavaşlattı. Zira maçın ipini elinden kaçırmak istemedi. Birtakım jokeyler vardır ya ‘birinci gelmesin’ diye atın gemini çekerler; onun üzere… ‘Maç ne kadar yavaş oynanırsa hakem için o kadar avantajlıdır’ prensibini kimi ağabeylerine bakarak alanda muvaffakiyetle uyguladı. Ne şiş yandı ne kebap!..
EMRE BOL – TUHAF BİR MAÇ…
Fenerbahçe’nin çok kritik eksikleri vardı. İsmail Kartal mecburen elinde kim varsa onlarla alana çıkardı ekibini… Bir tarafta pas grubu olan Fenerbahçe öbür yanda yeni hocasıyla yüksek pres ekibine dönüşen Beşiktaş. Birinci yarı adeta bir kör dövüşü izledik. O kadar çok faul, o kadar çok top kaybı yapıldı ki…
Oyunun bu kadar temaslı olması hakemin de işini zorlaştırdı. İsmail hocanın oyuncularına haftalardır yaptırdığı çok kıymetli bir şey var. Bol ancak süratli pas… Mesela Crespo bu alışkanlığa sahipti. Fakat onun yerine oynayan Gustavo hem ağır hem de sallana sallana oynayarak grubunu yavaşlattı. Futbolun yalnızca keserek, gayret ederek oynanmadığının en hoş göstergesi aslında bu ikili. Birisi çağdaş futbolu oynarken oburunun oynadığı taş devranında kaldı!
Novak bir attı iki penaltı yaptı! Yararından çok ziyanı oldu anlayacağınız! Bu kadar tempolu maçta elle tutulur durum sayısı o kadar azdı ki! Sarı-lacivertliler o denli ya da bu türlü 6 kıymetli eksiğe karşın deplasmanda 1 puanı almayı bildi.
Benim anlayamadığım Beşiktaşlı oyuncuların ve tribünlerin bu kadar gergin olmalarıydı. Ortada kupa yok, amaç yok. Senin için alalede bir lig maçı… Futbolcular inanılmaz sonlu, tribünler eline geçeni alana atıyor. Hayret vallahi!
GÜRCAN BİLGİÇ – İKİ MAÇ OYNANDI
Derbi kendi havasında ve atmosferinde, planların kağıt üstünde kaldığını ispatlarcasına oynandı. Stadın baskısını kaldıramadı Fenerbahçeli oyuncuların birçoğu. Ön taraftaki Beşiktaş baskısı daima sonuç verdi. Kalabalık geldiler, sıkıştırdılar, yanılgıya zorladılar ve oyun kurdurmadılar. Uzun top oynadıkça, Serdar Dursun’un da yetersizliği ortaya çıktı. Top tutamadı, Welinton tarafından imha edildi. İş Mert Hakan ve İrfan Can’a düştü. Nerede yangın varsa, oraya koştular. Faul aldılar, atak başlattılar, eli-ayağı karışan kadro arkadaşlarını rahatlattılar. İki penaltı oldu, ikisini de Novak yaptı.
Cezalı, sakat derken defans kurgusunda rol yedeklere geçti. İsmail Kartal’ın pas ile tempoyu denetim etmek dışında bahtı da kalmamıştı. Valerien Ismael de bu pas yanlışlarının peşine düşürdü grubunu. İşe de yaradı. 60’tan sonra gücü azaldı Beşiktaş’ın. Taç çizgilerine topu taşımaya başladı Fenerbahçe. Güya öbür bir maç başlamıştı. İki hoca da kulübeden müdahale ettiler. Valencia atılımı ile tecrübeyi kullanmak istedi İsmail Kartal, Osayi ile de rakibe “iyi düşün” bildirisi gönderdi.
İkinci 45’i, 60’a 40 eline aldı İsmail Kartal’ın kadrosu. Rakibe bas, topu alamazsan faul yap” taktiği devredeydi Beşiktaş’ta. Kaos oyununda “anlar” kıymetliydi. İki grubun da ön tarafı, bu saniyelerin kalitesini taşımadı.
Arda Kardeşler ve VAR grubu iki net kırmızıyı atladı. Welinton’un Serdar Dursun’a tabanıyla basması, Ghezzal’ın İrfan Can’ı üstten ve alttan vurarak düşürmesi sarı kart ile geçiştirildi. Başlarına bela almak istemediler belirli ki…
TURGAY DEMİR – EMİRHAN RESİTALİ!
İki grubun da şampiyonluk savı yok, onun dışındaki argümanlar da bu devleri motive etmeye yetmez. Bu kaidelerde düzgün bir derbi izledik; sağlam bir çaba, vakit zaman tansiyon sinemasını andıran sahneler, yeteri kadar konum, daha ne olsun! Her iki ekibin da savunmalarındaki eksikler nedeniyle maçın bol dürümlü geçmesi olasıydı.
O denli de oldu. Maç öncesi yorumumda, “Bol konum olur fakat o kadar maharetsiz forvetler var ki, maç golsüz bitse şaşırmam” demiştim. Şaşırdım mı, hayır! Beşiktaş’ın şu maçtaki en değerli kazanımı Emirhan’dır. Çok net oynadı, mertti, topla dripling yaptı, mükemmel paslar attı. Batshuayi’ye gönderdiği bir top var ki şapka çıkarılacak cinstendi. Emirhan’ı keyifle izledik, keşke Arda Güler’i de izleme talihimiz olsaydı. O da farklı bir renk katardı derbiye. Neyse! Batshuayi demişken dün yaptığı en güzel şey oyundan çıktığı andan direkt soyunma odasına gitmesiydi. Hiç sürat kesmeden Belçika’ya uçması gerekir.
Beşiktaş, savunmasında önlem alıp ön tarafa gönderdiği uzun toplarla sonuç almak istiyor. Bu büyük kadro oyunu değil. Derbilerde rakibiniz de üzerinize geleceği için bu taktik işe yarayabilir (dün olduğu gibi) lakin sizi kendi alanında bekleyen Anadolu ekiplerine karşı tesirli olmanız mümkün değil. Ismael yeni dönemde kalacaksa işin bu tarafını düşünmek kaide.
Bana nazaran derbi uğraş manasında standartların üzerindeydi. Bilhassa birinci yarıda orta alanda tam manasıyla savaş yaşandı. İrfan Can ve Mert Hakan Yandaş’a tribünlerin gösterdiği reaksiyon ve bu iki oyuncunun da fırsatçı davranışları vakit zaman tansiyonu arttırdı. Bu dönem direkleri döven (24 kez) Kartal dün de iki sefer direğe takıldı, takılmasa kazanabilirdi de.
REHA KAPSAL – İÇGÜDÜSEL OYUN
Dönemin son derbisi beklendiği üzere taraftarın yarattığı yüksek atmosferle oynandı. Bu kıymetli itici güçte gücü yüksek Beşiktaş’ın oyun başlangıcının güzel olması olasıydı. Fenerbahçe’nin yüksek eforlu ve tempolu oyuna karşı topa sahip olarak baskıyı kırıp son haftalardaki üzere oyunu denetim eden başarılı bir oyun anlayışı vardı.
Beşiktaş, ezbere oyun anlayışıyla oynadı. Bunun getirdiği panik, telaş, yapılan pas yanılgıları, organize olunamayan ataklarda net biçimde görüldü. Esasen oyuncuların oynamak istediği süratli oyun, çizgiler ortasına top sokarak akıl koyulmuş atak anlayışları yerine hislerin öne çıktığı sabırsız bir anlayışa dönüştü.
Valerien Ismael, topa az sahip olup direkt atak yapan ve hem uzun pas hem driplingle oynayan bir ideolojiye sahip. Top rakipteyken de topu kazanıp en kısa yoldan golü amaçlayan bir teknik adam. Yalnız büyük kadrolar bu türlü oynamaz. Bunu Beşiktaş seyircisi de talep etmez.
Fenerbahçe’nin, ekip omurgasındaki eksiklik ve orta saha gücünü Beşiktaş 3-5-2 formasyonuyla hayli zorladı. Hem stoper eksikliğinden ötürü kişisel yanlışa zorlandı. Hem de orta saha eşleşmesinde Zajc ve Gustavo’yla Emirhan; Ghezzal ve Souza ile de Mert Hakan eşleşince savunma ve göbek zaafiyeti çıktı. Orta alanda da pas trafiğini oluşturamayıp topu tutamadılar. Hamlede çoğalamama, kenar beklerin eksik kalması F.Bahçe’yi kendi yarı alanında daha mahkum bir oyuna itti.
İsmail Kartal’ın değişiklikleri geç gelince ritm yakalamakta zorlandılar. Valerien Ismael defansif olarak F.Bahçe omurgasını kapattığında İsmail Kartal’ın buna farklı sürümlerle yanıt vermesi gerekiyordu. İki ekip da çok içgüdüsel bir oyun oynadı. Seyirci atmosferinde kimi planlar anlık olarak değişkenlik arz edebilir. Ancak değişmeyecek tek fark olan oyun prensipleri ve prensipleri bu işin en temel ögesidir.
Maalesef iki grup da bu açıdan çok eksikti. Bu türlü bir derbide 18 yaşında Emirhan’ı oynatmak ve onun da başarılı olması Beşiktaş açısından kıymetliydi. Valerien Ismael de bu mevzuda tebriği hak ediyor.
