Hoş yahut değil orası büsbütün izafi.
Lakin herkesin birbirine benzediği tıpkı kalıplar dışına çıkıp farklılık gösterenlere hürmetim sonsuz.
Bir örneğini de burada görüyoruz.
Şalvar pantolonu sevdim mi, hayır?
Fakat yaptığı kombin ve kendine yakıştırma formuna bayıldım.
Yürekli insan ve yavuz tarzlara bayılıyorum.
Kent tarzı (Engincan Ural)
Bir erkeğin tarz sahibi olabilmesi için tabuları yıkması gerekir, yoksa klasik erkek kombinlerinden bir adım öteye gitmesi çok zordur ve bunu da en güzel İtalyan erkekleri başarır.
Engincan Ural kendi tabularını yıkmayı başaranlardan.
Bazen abartı hallere bürünse de burada çok cool.
Bilhassa skinny jean ile görmediğimiz için memnunum.
Sokak modası ve günlük hayat için pek ülkü bir tarz olmuş.
Ünlüler istediği üzere giyinmeli mi (Koray Avcı)
Fotoğrafa baktığım an, güya birazdan parmaklarını şıklatıp göbek atmaya başlayacakmış üzere geldi.
Tamam, sıcak basmış sweatshirt’ü çıkarmış lakin yanında yöresinde kimse de “Abi bu türlü olmadı, boynuna as, elinde tut” demedi mi?
Sonuçta sizler görüldüğü yerde fotoğrafı çekilen şahıslarsınız.
Üstünüze başınıza daha itina göstermeniz gerekmez mi?
Olağan ki “size ne” diyebilirsiniz lakin o vakit da bunun tenkide açık olduğunu kabul etmelisiniz…
Erkekler şarap misali (Yılmaz Erdoğan)
Erkekler yıllar geçtikçe şarap üzere yıllanıyor, kır saç ve sakalla daha cool görünüyor.
Biz bayanlara büyük haksızlık bu olağan lakin; bakar mısınız Yılmaz Erdoğan’ın yaş aldıkça nasıl güzel bir imgeye kavuştuğuna…
Yıllar içinde usulünü da bulduğunu düşünüyorum.
Yalnızca bu kıyafetin altında düz beyaz bir spor ayakkabı görmek çok daha hoş olurdu…
Maskulen Özge (Özge Ulusoy)
Özge’de uzun vakittir değişiklik fark ediyorum.
Güya tarzını bulmaya çalışıyor lakin bir türlü istediğini yakalayamıyor üzere bir manzara içerisinde.
Oversize grup, model ve renk prestijiyle çok hoş, ama Özge’ye olmamış.
Ancak bu olmamışlığın ana sebebi giydiği kıyafet mi, saçının uzunluğu ve rengi mi, yoksa kullandığı aksesuvarları mı, kararsız kaldım…
Altı kaval, üstü şeşhane (Engin Öztürk)
Dost başa düşman ayağa bakarmış derler, katiyetle düşman değilim öncelikle onu bir belirteyim.
Hatta ayağa gerçek inene kadar her şey çok hoştu lakin o lastikli paça ve çorapsız bilek için düşman olmaya gerek yok.
Giydiği jean’i klasik paça olarak düşünün, sonuç ne kadar hoş değil mi?
Yazık olmuş, ne diyeyim?
