Bebeğini kucağına alalı şimdi birkaç gün olmuşken buluşuyoruz. Daima parlayan gözleri bu sefer daha da çok ışıldıyor. Büyük heyecan içinde, adeta bir an evvel konuta dönüp kızı Zeynep’e kavuşmak için dakikaları sayıyor. Hayatından başlıyor, yeni işleriden, Neşet Ertaş rolünü neden kabul etmediğinden geçmişinin bilinmeyenlerine uzanıyoruz…
* Çok yeni baba oldun. Allah analı-babalı büyütsün. Neler hissediyorsun?
Tarifsiz, acayip bir his. Çok küçük, çok tatlı… Şoktayım ve hâlâ şoku atlatamadım.
* Onu birinci kucağına aldığında ne hissettin?
Ooo! Kucağıma birinci ben aldım ve birinci cilt deriye teması benimle yaşadı.
* Doğuma mı girdin?
Evet.
* Bazen babalar, annelerden çok heyecan yapıyor. Bayılanlar bile oluyor… Sen neler yaşadın?
Yok bayılmadım (gülüyor). Aslında beni kan meblağ, hekim da bunu biliyordu. O yüzden bebek benim en görebileceğim durumdayken “Bakmak ister misin” dedi. Ayağa kalktım. Yalnızca “Ay ay ay” diyebilmişim.
* Birinci temasta ne hissettin?
Çok acayip bir derisi var, ipek üzere. Eksiksiz bir kokusu var. Birinci gün refakatçi olarak ben kaldım. Gözünü açıp dünyayı karşılama gününe şahit oldum. O uyumadı, ben de uyumadım. Nuri Bilge Ceylan sineması üzere birbirimize bakıyorduk. Konuşma yok, o denli birbirimize bakıyoruz… Tam bir ‘arthouse’…
Bebek uyumadı, ben de uyumadım. Nuri Bilge Ceylan sineması üzere birbirimize bakıyorduk. Konuşma yok!
* Çok ağladın mı?
Ağlamadım dersem inanır mısın? Joker üzereydim. Ya da ‘Mona Lisa’… Yüzümün yarısı ağlıyor, yarısı gülümsüyordu. Delice bir şey. Önceliklerim değişiyor
* İsmini Zeynep koymanızın özel bir sebebi var mı?
Zeynep ismini çok seviyorum, kanım kaynadı. Alternatifler de vardı ancak ben daima Zeynep diyerek ortamı terk ettim. Evvel etrafımızdakiler Zeynep demeye başladı, sonra Ece… Ve ismi Zeynep oldu. Anlayacağın taktik tuttu (gülüyor).
* Daha çok yeni fakat sence hayatında ve ruhunda baba olmak nasıl bir değişim yaratacak?
Önceliklerim değişiyor… Bunları söylemek için daha erken ancak içgüdüsel olarak yaptığım şeyler var. Bu bahisler hakkında çok fazla okuyup izlemedim, yaşayarak öğrenmek istedim ve o denli oluyor da. Ortamızda bir bağ oluştuğuna inanıyorum. Benim misyonum, şimdilerde onun gazını çıkarmak.
Abim beni gördüğünde 5 yaşındaymışım
* Tuncelilisin. Çocukluğuna dair neler hatırlıyorsun?
İki kardeşiz. Babam kasap, annem mesken hanımı. Ben doğduktan sonra annem ve babam yurtdışına gitmişler çalışmak
için. O yüzden iki kardeş bölünmüşüz. Beni İstanbul’da, anneannemin yanına, abimi de babaannemin yanına yolladılar.
* Birbirinizi görmeden büyüdünüz…
Evet, abim beni gördüğünde yürümeye başlamışım. 4-5 yaşındaymışım.
* Kardeşi olduğunu biliyormuş…
Evet lakin daha evvel görüşmemişiz.
* Bu durum sizi nasıl etkiledi?
Kurallar… Barışığız bu kıssayla.
* Anneanneyle büyümek hayatını nasıl etkiledi?
Eksiksiz bir şeydi. Bir daha olsa bir daha anneannemi seçerim. Anneanne ve torun ortasında farklı bir bağ var. O benim kahramanımdı, hami meleğimdi.
* Bunlar olurken oyunculuk nerede?
Ortaokulda üzerinde vazifeli yazan bir otobüs bizi alır, tiyatrolara götürürdü. Bir gün, yanımda da rehberlik hocası oturuyordu, dönüp “Bence yanlış oynuyorlar” dedim. O yaşta doğrusunu hissetmişim.Orada düştü içime oyunculuk. Bakırköy Belediye Tiyatrosu’nda çalıştım, konservatuvara girdim.
* ‘Kapalıçarşı’ dizisinde bir çaycı rolündeydin. O vakitler bugünleri hayal eder miydin?
Harçlığımı çıkarmak için girmiştim o işe. Açıkçası pişmandım da… Hayalimdeki ortamı bulamamıştım. Her şey süratli gelmişti. Üç-beş sahne çektikten sonra direktöre gidip “Çıkmak istiyorum” dedim. Bana yardımcı oldu, açıları öğretti ve o rahatlattı.
* Hayali tiyatro yapmak olan oyunculardan mıydın?
Evet. Orada her şey bir mizansen, adımların bile sayılı. İnançlı hissetme durumu orada delicesine var.
* Biyografi sinemaları gündemde. Müzikle ilgilisin. Kimi canlandırmak isterdin?
Müslüm Gürses’i. Zati onun hayatını anlatan sinemada de rol aldım. Bir de Neşet Ertaş oynamayı isterdim. Bana da rol teklif edildi lakin oynayamayacağımı söyledim. Onu oynayabilecek kabiliyette değilim. Oyunculuk çok değerli olağan
fakat çok sivri bir özelliği var rolün. Neşet’in bağlamayı çaldığı bir üslubu var. Onun alameti farikası enstrümandaki virtüozluğu. O rolü oynayacak kişinin yalnızca senin ya da oyunculuk yeteneğinin güzel olması değil çok yeterli enstrüman bilmesi de gerekiyor bence.
Aşkım bir kat daha depreşti
*Hayatının nasıl bir dönemindesin?
Anlatamayacağım. Hayatımın şoktaki bir periyodunu yaşıyorum.
* 36 yaşındasın. 35 yaşında, yıldızının en parladığı devirde evlendin. Hiç tereddüt ettin mi?
Hayır. Benim yolum farklı. Kara kaş, kara gözle değil, yürek ve oyunculukla ayakta kalmaya çalışıyorum.
* İmza attıktan sonra hayatında neler değişti?
Hiç! Biz zati uzun müddettir tıpkı konutta yaşıyorduk. Koronavirüs olmasaydı da daha evvel evlenmiş olacaktık.
* Evlendiniz, pandemi başladı… Birebir meskenin içinde sabahtan akşama vakit geçirmek sizi nasıl etkiledi?
Memnundum. Zati evciyimdir. Konutta bol bol yemek yaptım. Sıkılmadım. Aslında kavgamız yok.
* İki oyuncu olunca konutta senaryolar havalarda mı uçar?
Pandemiden evvel bilhassa bol bol stantlara giderdik. Ece de beni çok aşılardı. Lakin meskende hayır, iş konuşmayız. İşi konuta getirmem. Hatta Ece bundan bazen rahatsız olur, ‘Neden hiç gününü konuşmuyorsun’ der. Ben set hakkında konuşmayı sevmiyorum. Sonraki gün çekim varsa halini hatırını sorduktan sonra direkt ezbere girerim.
* Ece Çeşmioğlu’na olan aşkını nasıl anlatırsın?
Ailesine teşekkür ederim, mis üzere bir kız çocuğu yetiştirmişler. Hamilelik sürecinde aşkım bir kat daha depreşti. Artık bakıyorum, anneliğin verdiği farklı bir hoşluğu de var.
‘Buradan sağ çıkabilecek miyim’ diye düşündüm
* Son dizinde birinci defa bir polisi canlandırıyorsun. Bu yeni rol, farklı bir çalışma metodu gerektirdi mi?
Hayır. Bizim öykümüz biraz anlar ve bir sürü fotoğraftan oluşuyor. Çok taze ve sıradan bir polisin de bilemeyeceği kıssalar var işin içinde. O yüzden bunu kendim bulmam gerekiyordu. Direktör ve senaristlerimizle baş başa vererek çalışıp oynadım. Sevdim polisiyeyi, keyifliydi.
* Kapadokya’da yapıldı çekimleriniz. Nasıldı?
Olağanüstü lakin çok da güç bir yerdi.
* Neden?
Uzun mühlet kaldım. O kasvet beni biraz yordu. İş biraz karanlık olduğu için gece çekimleri zordu. Hava çok soğuktu. Bu kadar sert soğuğu daha evvel yaşamamıştım. Kimi yerlerde ‘Ben buradan sağ çıkabilecek miyim’ diye düşündüm.
Onlar vişne suyuydu
* Bir evvelki karakterin Ali Vefa, Türk dizi tarihine damga vurdu. Yeni karakterinle ilgili insanların beklentisi büyük oldu. Bu üzerinde baskı yarattı mı?
Olmuyor desem palavra olur. Lakin ben iş seçebilen biriyim. Daha evvel de bu türlü oldu, ‘Medcezir’den çıktıktan sonra 40 tane ‘Medcezir’ gibisi iş geldi bana. Hepsi birebir roldü. İstemedim.
* Lakin bir yandan para kazanman gerekmiyor mu?
Evet fakat bir sürü arkadaşım tiyatro yapıyor, geçinebiliyor. Bu, ne aradığına ve ne yaptığına bağlı. Benim gözüm açıkçası ‘hemen olsun’da falan değil. Ben maratoncuyum, 100 metre koşucusu değilim. Vücut ve zihin pak olduktan sonra ben burada varım ve yaparım. Bir de okuduğunda da iş kendini aşikâr ediyor. Bu senaryoyu okuduğumda dişlerim çıkmaya başladı. ‘Bunu oynamam lazım’ dedim.
* O ne demek?
‘Kurdun dişine kan değdi’ derler. O denli bir şey… Farklı bir kimyaya bürünüyorum. ‘Mucize Doktor’a da o halde gitmiştim. “Allah’ın buyruğu peygamberin kavliyle ben bunu istiyorum” dedim, “Bana bunu vermeyecekseniz seçeceğiniz oyuncu, direktör ve senaristle değil, gitsin o ailelerle çalışsın” dedim. Nasıl istediğimi anladılar.
* Kan tutan biri olarak hekimi oynamak güç değil miydi?
Hayır canım, onlar vişne suyuydu. Sahneyi çekmeden evvel içiyordum (gülüyor).
* Bir röportajında “Seyirci her şeyi unutur” demişsin. Unutulacak bir şey için bu kadar emek vermek, boşa kürek çekmek üzere hissettiriyor mu?
Birçok vakit. Ancak yapabileceğim bir şey yok. Televizyonda hayatta kalman, kanının son damlasına kadar savunman, gayret etmen çok güç. Yaşlanırsın, bitersin… Mesela ‘Ne kadar benim karakterim bunu yapmaz etmez’ desen de yaptırırlar (gülüyor). Sen direnirsen tahminen ufak tefek değişiklikler yapabilirsin fakat bütünü bozamazsın.
Aynaya takılı kalmıyorum
* Sen jön müsün?
Kendim için o denli bir şey diyemem. Lakin ben yeri geldiği vakit her şey olabilirim. Vücudum ve zihnime sağlam baktığım sürece buradayım.
* Kendini beğenir misin?
Pek değil.
* Güzel bulmaz mısın yani?
Kimi bazı.
* Hangi anlarda?
Bazen güneşte yanıyorum. Gözlük takıyorum, hoş de bir gömlekle yeterliyim (gülüyor)… Bazen en paspal halimlede ‘iyiyim’ dediğim olur. Lakin genelde aynaya takılı kalmıyorum.
* Kendini zalimce eleştirsen…
Geçmişte yaptığım kimi şeyler var. Hudutlu değilim diyorum ya, sakin sular birden patlayabiliyor. ‘Keşke ona fazla kızmasaydım’, ‘O duruma düşmeseydim’ dediğim tartışmalarım aklıma geliyor. Bir iş uğruna iki insanın yükselmesi… Keşke olmasaydı.
Müzikte zorlanıyorum
* Barabar isimli müzik grubunuzla sahne çalışmalarınız devam ediyor. Müzik kümesinde olmak mı daha heyecan verici, oyuncu olmak mı?
Asıl işim oyunculuk. Müzikte daha çok zorlanıyorum.
* Neden?
Oyunculuk yaparken bir sahne içime sinmediğinde çabucak hissedip harekete geçebiliyorum. Müzikteyse bazen tesisat uygun değilse ya da sesten kulaklarım şiştiyse yaptığım yanlışları fark etmiyorum.
